عکس و فیلم | چه کسانی پشت سر ترویج سند ۲۰۳۰ در ایران بودند؟
تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۶۱۷۶۴
به گزارش جام جم آنلاین، یکی از هشدارهای رهبری انقلاب طیّ سالهای گذشته در حوزه نفوذ که مکرر نسبت به آن متذکر شده اند، سند ۲۰۳۰ سازمان ملل است که در ۳ مهرماه ۱۳۹۴ از سوی سازمان ملل تصویب شد.
ایشان در اولین هشدار در اردیبهشت ۱۳۹۶ فرمودند: « این سند ۲۰۳۰ سازمان ملل از چیزهایی نیست که جمهوری اسلامی بتواند شانه‌اش را زیر بار آن اینها بدهد و تسلیم بشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رهبری معظم انقلاب مجددا در خرداد ماه ۱۳۹۶ هشدارهای خود درباره این سند را تکرار می‌فرمایند: «در واقع آنچه اینها در این سند توسعه پایدار طراحی میکنند این است که یک منظومه فکری و فرهنگی و عملی برای همه دنیا دارند جعل میکنند. این را چه کسی می‌کند؟ دستهایی پشت سازمان ملل وجود دارد، دستهایی نشسته اند دارند برای همه چیز کشورهای دنیا و همه ملتها یک منظومه تولید میکنند. چه کسانی هستند اینهایی که دارند سند توسعه پایدار را فراهم میکنند؟»
یکسال بعد ایشان در اردیبهشت ۱۳۹۷ مجددا هشدارهای خود راجع به این سند را تکرار و می‌فرمایند: «مساله سند انحرافی ۲۰۳۰ که سال گذشته بنده رسما و علنا و قاطعا منع کردم از اینکه این کار انجام بگیرد، منتهی بنده شنیده ام در بخشهای مختلفی، اجزای سند ۲۰۳۰ دارد تحقق پیدا می‌کند، این معنایش این است که اختیار مهمترین مساله کشور در دست دیگران باشد.» پیگیری بیانات معظم له نشان می‌دهد هشداردهی ایشان در مورد سند فوق در سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ هم تکرار می‌شود.
در مورد تاریخچه این سند باید گفت که پس از فروپاشی شوروی در دهه ۹۰ میلادی، آمریکا که دیگر احساس می‌کرد ابرقدرت بلامنازع جهان است شروع به رژیم‌سازی‌های حقوقی از طریق نهادهای بین المللی نمود که مهمترین رژیم‌سازی‌ها از طریق سازمان ملل و اجزاء آن بود. یکی از محورهای رژیم‌سازی تحت نام توسعه پایدار بوده است که نسخه اولیه چیزی که امروز به نام سند ۲۰۳۰ می‌شناسیم، در سال ۱۹۹۲ تحت عنوان دستورالعمل ۲۱ (Agenda 21) که اشاره به قرن جدید میلادی داشت از سوی سازمان ملل تصویب می‌شود.نسخه دوم این سند ۲۱ سال ۲۰۰۰ و شروع قرن جدید میلادی به نام «اهداف توسعه هزاره» برای افق زمانی تا سال ۲۰۱۵ میلادی تصویب می‌شود و پس از آن در سال ۲۰۱۵ میلادی سند جدید که موسوم به سند ۲۰۳۰ شده است برای یک بازه زمانی ۱۵ ساله جدید مورد تصویب قرار می‌گیرد.
پس از تصویب سند دستورالعمل ۲۱ در سال ۱۹۹۲ میلادی، در سازمان حفاظت از محیط زیست کمیته‌ای تحت عنوان توسعه پایدار با حضور نمایندگانی از ۱۱ نهاد و وزارتخانه دیگر تشکیل و از آن سال دبیرخانه کشوری پیگیری کننده اسناد توسعه پایدار سازمان ملل در سازمان محیط زیست مستقر می‌شود، پس از تصویب سند ۲۰۳۰ هم بلافاصله این سند توسط دفتر توسعه پایدار سازمان محیط زیست به ریاست خانم «زهرا جواهریان» ترجمه و در داخل کشور منتشر می‌شود و در آن متولی اجرای اجزاء مختلف سند ۲۰۳۰ در کشور را معین می‌کند؛ همزمان با این موضوع در خردادماه ۱۳۹۵خانم ابتکار رئیس وقت سازمان محیط زیست میزبان «جفری ساکس» دستیار ارشد دبیرکل سازمان ملل در رابطه با سند ۲۰۳۰ می‌شود.
در مورد جفری ساکس تنها ذکر همین نکته کفایت می‌کند که در دوران اجرای نسخه قبلی سند ۲۰۳۰، یعنی سند توسعه هزاره هم دستیار ارشد دبیرکل سازمان ملل در رابطه با این سند بوده است. جفری ساکس در دهه ۹۰ میلادی و پس از فروپاشی شوروری از افراد بسیار نزدیک به جرج سوروس (پدر انقلاب‌های رنگی) بود و با هدایت او و به عنوان مشاور اقتصادی نقش بارزی در بازطراحی ساختار کشورهای اروپای شرقی و آمریکای لاتین مبتنی بر آموزه‌های اقتصادی و شوروی‌زدایی ایفاء نموده است.
پس از تصویب سند ۲۰۳۰، نماینده وقت سازمان ملل در ایران «گری لوئیس» هم نقش فعالی در راستای پیاده‌سازی این سند در کشور داشته است. اما موضوع جالب توجه در مورد گری لوئیس این است که در ایران را بیشتر از هرچیز می‌توان با نام شبکه جاسوسان محیط زیست که «مراد موشه طاهباز» سرشبکه آنها در ایران این روزها در قبال آزادسازی ۶ میلیارد دلار با آمریکا مبادله شده است شناخت، گری لوئیس حامی بسیاری از پروژه‌های این شبکه جاسوسی بوده است و معروف‌ترین پروژه یعنی پروژه حفاظت از یوزآسیایی را بصورت رسمی مورد حمایت قرار می‌داده است، پروژه‌ای که مدیر آن در سازمان محیط زیست «هومن جوکار» یکی از مدیران موسسه جاسوسی میراث پارسیان بود و این موسسه جاسوسی در واقع مجری اصلی این پروژه اما به اسم سازمان محیط زیست بود.
اما مسئول مستقیم پیاده‌سازی این سند در کشور در دفتر سازمان ملل در ایران یک فرد ایرانی به نام «سوگل جعفرزاده» بوده است و نکته مهم این است که این فرد نیز یکی از مرتبطین همین شبکه جاسوسان محیط زیستی در کشور بوده است و حتی پیش از دستگیری عناصر اصلی این شبکه در زمستان ۱۳۹۶ توسط سازمان اطلاعات سپاه، موسسه جدیدی به نام «محاط» (موسسه حامیان آب و طبیعت) در تیرماه ۱۳۹۶ ایجاد و در آن سوگل جعفرزاده به‌عنوان مدیرعامل، کاووس سیدامامی و مراد طاهباز (دو بنیانگذار موسسه جاسوسی میراث پارسیان) به عنوان رئیس و نائب رئیس هیات مدیره این موسسه تازه تاسیس تعیین و هومن جوکار (مدیر پروژه بین المللی یوز در سازمان محیط زیست و از مدیران موسسه جاسوسی میراث پارسیان) و کاوه مدنی (معاون سازمان محیط زیست از شهریورماه ۱۳۹۶) هم به عنوان دیگر مدیران این موسسه تازه تاسیس تعیین می‌شوند.
دی‌ماه ۱۳۹۶ همزمان با دستگیری مراد موشه طاهباز به عنوان سرشبکه جاسوسان محیط زیستی مصادف است با پایان ماموریت «گری لوئیس» به عنوان نماینده سازمان ملل در ایران و او پس از پنج سال حضور فعال در ایران کشور را ترک می‌کند، همزمان سوگل جعفرزاده نیز در همین تاریخ کشور را به همراه همسرش «استفان ری» (Stephane Ray) دیپلمات سوئیسی که مسئولیت‌هایی نظیر تهیه گزارشات سیاسی و پیگیری امور شهروندان در سفارت سوئیس در تهران (حافظ منافع آمریکا در ایران) داشته است ترک می‌کند، سوگل جعفرزاده در سالهای حضورش در نیویورک آمریکا با استفان ری که در آن زمان مسئول امور سیاسی و امنیتی نمایندگی سوئیس در سازمان ملل بوده است آشنا شده بود.
سوگل جعفرزاده پس از خروج از کشور همچنان با یکی دیگر از اعضاء این شبکه یعنی کاوه مدنی معاون سازمان محیط زیست که در اسفندماه ۱۳۹۶ و به بهانه حضور در هشتمین اجلاس شورای جهانی آب سازمان ملل به همراه رضا اردکانیان (وزیر وقت نیرو و مقام سابق سازمان ملل) از کشور متواری شده بود مرتبط می‌شود، این دو در حال حاضر در موسسه «آب، محیط زیست و سلامت» در دانشگاه سازمان ملل (UNU-INWEH) همکاری مشترک دارند و کاوه مدنی به عنوان رئیس این موسسه و سوگل جعفرزاده مسئول امور خاورمیانه آن مشغول به ادامه فعالیت مشترک می‌باشند.
به این ترتیب شبکه جاسوسان محیط زیست و عناصر آن را باید آن دستهای پشت پرده و نفوذی دانست که در چند سال پیش سعی در پیاده سازی این سند در همکاری با برخی مقامات دولت سابق در کشور داشتند اما به دلیل ضربه به این شبکه و دستگیری سرشبکه‌های آن یعنی مراد موشه طاهباز و کاووس سیدامامی ماموریت آنها در داخل کشور از طریق این عناصر ناتمام ماند و مجبور به خروج از کشور و پیگیری این ماموریت از راه دور شده‌اند.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: سند 2030 نفوذ سند ۲۰۳۰ سازمان ملل هومن جوکار سازمان ملل سند ۲۰۳۰
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۶۱۷۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سلامت و محیط زیست؛ دستمایه تبلیغات میلیاردی
زندگی روزمره‌ی ما چنان با استفاده از کیسه‌های پلاستیکی پیوند خورده است که نمی‌توانیم روزی را بدون وجود آنها تصور کنیم؛ غافل از اینکه این الگوی مصرف تبعات جبران ناپذیری را به همراه دارد.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو _ فاطمه قدیری: ورود مبحث آلودگی پلاستیکی زمانی وارد مبحث عمومی شد که در سال ۱۹۹۷یک لکه بزرگ پلاستیکی در اقیانوس دیده شد.
اما پنج سال به طول انجامید تا اولین کشور در جهان استفاده از پلاستیک را ممنوع کند. این بنگلادش بود که اولین ممنوعیت پلاستیک یکبار مصرف را در سال ۲۰۰۲ اعمال کرد و دلیل آن هم این بود که یکی از عوامل رایج سیل و سیلاب در این کشور مسدود شدن کانال‌های خروجی فاضلاب توسط پلاستیک‌ها است.
در آفریقای جنوبی نیز قانونی تصویب شد که استفاده از کیسه‌های پلاستیکی را محدود کرد. همچنین چندین کشور اروپایی با در نظر گرفتن تأثیر منفی کیسه‌های پلاستیکی بر محیط زیست و تولید محصولات کشاورزی، راهکار‌هایی برای کاهش این آسیب‌ها ارائه دادند. دولت ژاپن برای کاهش تولید و مصرف کیسه‌های پلاستیکی هزینه‌ی آنها را به صورت کامل از مردم دریافت می‌کند.
ممنوعیت استفاده از کیسه‌های پلاستیکی نسبت به ممنوعیت تولید آن روش کاربردی‌تری است. حتی اگر دولت‌ها برای استفاده از پلاستیک مالیات هم دریافت کنند نمی‌توانند مصرف آن را به صفر برسانند و آسیب‌هایی که به اکوسیستم وارد می‌شود همچنان ادامه خواهد داشت.
بر اساس آمار وبگاه the world count، امسال چیزی در حدود پنج تریلیون کیسه پلاستیکی مصرف خواهد شد. این حجم می‌تواند دو برابر مساحت کشور فرانسه را بپوشاند. در حالی که اکثر این کیسه‌های پلاستیکی خیلی ساده دور ریخته می‌شوند و تنها یک درصد آنها بازیافت می‌شوند.
تقریباً به طور متوسط هر کیسه پلاستیکی در حدود ۱۲ دقیقه مورد استفاده قرار می‌گیرد درحالی‌که برای تجزیه آن چیزی در حدود ۱۰۰ تا ۵۰۰ سال زمان نیاز است. در مجموع سالانه ۱۰۰ میلیون تن پلاستیک استفاده می‌کنیم. حدود ۱۰ درصد از این پلاستیک به اقیانوس‌ها ختم می‌شود که معادل ۳۰۰ میلیون عدد کیسه پلاستیکی است. آبزیان هم کیسه‌های پلاستیکی رها شده در دریا را به جای غذا می‌خورند و این کار به انسداد دستگاه گوارش، خفگی، پارگی دستگاه گوارش، عفونت، کاهش تولید مثل و در نهایت مرگ آنها می‌شود.
در تحقیقات متعددی که انجام شده مشخص شده است که مواد تشکیل دهنده‌ی کیسه‌های پلاستیک ممکن است باعث ایجاد سرطان در بدن موجودات زنده شود. این کیسه‌ها در حجم زیاد در مکان‌های دفن زباله وجود دارند، هکتار‌ها زمین را اشغال کرده‌اند و از خود گاز‌های خطرناک متان و دی‌اکسید کربن منتشر میکنند. همچنین شیرآبه‌های بسیار سمی‌ای از محل دفن زباله جاری می‌شود که می‌تواند خاک و آب را مسموم کند.
در حال حاضر ۹۴ کشور ممنوعیت‌هایی را برای استفاده از کیسه پلاستیکی اعلام کرده‌اند و برخی کشور‌ها نیز در ازای ارایه کیسه پلاستیکی مبالغی را دریافت میکنند.
رتبه ایران در استفاده از کیسه‌های پلاستیکی بالاتر از حد متوسط جهانی است و سالانه بیش از نیم میلیون تن کیسه پلاستیکی در کشور تولید می‌شود. اما متاسفانه نه تنها تدبیری برای فرهنگسازی و جلوگیری از مصرف بی رویه پلاستیک در کشور اتخاذ نشده است، بلکه روز به روز تبلیغات در این حوزه نیز گسترش پیدا می کند.
تبلیغ مستقیم تولید کیسه پلاستیک به واسطه دریافت حق تبلیغ
مهدی اسماعیلی، استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو _ زهر عرب زاده پیرامون تبلیغات غیرکارشناسی استفاده از کیسه پلاستیک در رسانه ملی و فروشگاه‌ها اظهار داشت: چالش خای مرتبط با پلاستیک‌ها و مشتقات نفتی در چرخه‌ای که بعد از استفاده از آنها در طبیعت رخ می‌دهد باید جستجو شود.
وی افزود: در رابطه با پلاستیک‌ها محصولات جانبی که در فرآیند تخریب شدنشان تولید می‌شود که شامل میکرو و نانو پلاستیک‌ها است منجر به آلودگی منابع خاکی و آبی می‌شوند. همچنین این ذرات به واسطه ابعادشان می‌توانند تحت تاثیر وقوع ریزگردها، خودشان به عنوان بخش جدیدی از ریزگردها سلامتی انسان را تحت تاثیر قرار دهند.
اسماعیلی تصریح کرد: چیزی که خیلی مهم است، اثرات طولانی مدتی است که اینها بر جامعه انسانی و سلامت انسان‌ها برجای می‌گذارند.
وی افزود: از جمله اثرات استفاده از پلاستیک‌ها می‌توان به ایجاد اختلال در غدد درون ریز و ایجاد مشکلات جدی در سلامت انسان‌ها اشاره کرد.
وی در رابطه با تبلیغات ترویجی پلاستیک اذعان داشت: صدا و سیما به عنوان یکی از مراجع اصلی فرهنگ ساز در کشور از پتانسیل بالایی برای فرهنگ سازی برخوردار است. اما متاسفانه تبلیغات مختلفی که به صورت مستقیم و غیر مستقیم استفاده از کیسه‌های پلاستیکی را ترویج می‌کند، صرفا به واسطه دریافت حق تبلیغ هرروز در رسانه ملی بیشتر می‌شود.
وی در ادامه گفت: حتی برخی از این تبلیغات وجود دارد که مستقیما تولید کیسه‌های پلاستیکی را به عنوان یک کارآفرینی ترویج می‌کند.
این استاد دانشگاه در ادامه بیان داشت: چیزی که در رسانه ملی یک مقدار مغفول مانده، این است که در رابطه با کیسه‌های پلاستیکی تخریب پذیر و سایر کیسه‌ها، به صورت تصنعی در آگاهی مخاطب نقش آفرینی میکنند. اما این موضوع را که تخریب پذیر بودن کیسه‌ها به معنای عدم ایجاد مشکلات محیط زیستی نیست را توضیح نمی‌دهند.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است